यादहरुको थुप्रोभित्र ढल्दैछ जीन्दगानी
भुसभित्रको आगोसरी बल्दैछ जीन्दगानी
तिमीसँग बिताएका पलहरुको सम्झनामा
कछुवाको गतिसरी चल्दैछ जीन्दगानी
आशाहरु सकिएर निराशाले अत्याउँदा
पुरानो खण्डहरझै गल्दैछ जीन्दगानी
सपनामा केहि मिठा पलहरु देखाएर
आफैलाइ आफैसँग छल्दैछ जीन्दगानी
भुसभित्रको आगोसरी बल्दैछ जीन्दगानी
तिमीसँग बिताएका पलहरुको सम्झनामा
कछुवाको गतिसरी चल्दैछ जीन्दगानी
आशाहरु सकिएर निराशाले अत्याउँदा
पुरानो खण्डहरझै गल्दैछ जीन्दगानी
सपनामा केहि मिठा पलहरु देखाएर
आफैलाइ आफैसँग छल्दैछ जीन्दगानी
1 Comments
खै ! १०० / ५०० / १००० / ५००० बर्ष त बाच्दैन मान्छेको जात !
ReplyDeleteफेरी किन यति बिघ्न बेदनाको गहीराईमा डुब्छ मान्छे ? मानौ उ हजारौ हजार बर्ष बाच्दै छ अनि खुशीमा बाच्ने पल उ संग काफि छ --
बेदनाको सागरमा चुर्लुम्म डुबेर लेखिएको यो गजल पढे पछी मन आत्तियो . पौडिनुस महेश जी अनि पार पाउनुस बेदनाबाट .